PC/RK GVO afronding schooljaar en nieuw begin

thumb-img

Vrijdagmorgen loop ik zo snel als ik kan de trap op van de OBS Dubbeldam in Dordrecht. Er is nog van alles wat ik graag klaar wil zetten voordat de leerlingen binnen komen. “ Juf, komt u vandaag weer in de klas?” hoor ik achter mij. Een leerling uit groep zeven kijkt me hoopvol aan. Helaas moet ik hem teleurstellen:” Nee, maar volgend jaar wel hoor.”

Het is juni 2018, het schooljaar lijkt nog sneller dan anders tot een eind te komen. Het is in Dordrecht slechts voor groep acht mogelijk om GVO-lessen te volgen. Dat zorgt ervoor dat ik nu in lokalen binnenstap waar leerlingen bezig zijn met kostuums, attributen en oefenen voor de eindmusical. Nog even en mijn avonden worden gevuld met prachtige voorstellingen.  De bijbels die de leerlingen krijgen als afscheidscadeau zijn besteld.

Ook al zijn de leerlingen en ik druk bezig met dit schooljaar tot een mooi einde te brengen, er zijn gelukkig nu al weer leerlingen vanuit groep zeven, die uitkijken naar het nieuwe schooljaar en bovenal naar de godsdienstles die zij dan ook krijgen.

De scholen waar GVO-lessen worden gevolgd, bieden leerlingen uit groep zeven de kans om even kennis te maken met het vak GVO en HVO. Mijn HVO-collega en ik mogen dan in een kwartier tot twintig minuten tijd vertellen over ons vak. Na de proefles krijgen de leerlingen een enquêteformulier en een folder mee naar huis voor de ouders, die uiteindelijk de keuze maken voor hun kind.

Zo’n proefles is spannend. De leerlingen hebben er doorgaans geen idee van wat ze kunnen verwachten en soms hebben ze wel een idee, maar sluit dat niet aan bij de werkelijkheid. In een van de groepen waar ik binnen stap zit een meisje te zuchten. “Godsdienst!!! “

Wanneer ik naar haar toe loop en zeg:” Volgens mij heb jij daar helemaal geen zin in”, antwoord ze:” Nee, godsdienst is saai”. Gelukkig laat ik me daardoor niet uit het veld slaan, ik zeg dat de rest van de klas misschien wel GVO wil kiezen, en ga vol goed hoop voor de klas mijn verhaal vertellen. Af en toe kijk ik naar het meisje, ze raakt- zie ik- geïnteresseerd. Logisch denk ik, mooie verhalen, spelletjes, gesprekjes en toneel, in de GVO-les is voor ieder wel wat van zijn gading. Om de proefles compleet te maken, vertel ik een klein stukje uit het verhaal van Saul en David. Dat koning Saul nodig moet poepen, en dan toevallig in de grot waar David verstopt zit, zijn behoefte gaat doen. De leerlingen vinden het spannend, hilarisch zelfs als ik speel hoe David de koning besluipt en last heeft van de stank.

Wanneer de proefles afgelopen is mogen de leerlingen vragen stellen. Een leerling heeft als vraag waarom ik geen comédienne ben geworden, ze heeft zoveel gelachen. Dat er bij GVO -lessen plezier kan worden beleefd is dus prima overgekomen. Na het uitdelen van een folder met informatie voor de ouders, loop ik nog even langs bij het meisje. Haar houding is nu niet meer hetzelfde als in het begin. “En?”, vraag ik, “duurde het te lang?”  Nee”, helemaal niet” zegt ze. “En juf, ik denk dat ik ook GVO kies.”

Nog niet alle scholen hebben de aanmelding voor het nieuwe schooljaar rond, maar op dit moment zijn er alweer 209 leerlingen die volgend jaar godsdienstles krijgen in groep acht.

Zij kijken er al naar uit, en ik als leerkracht ook.

Leave a Comment:

Van het verhaal van het kind naar het verhaal van God